Gün aydı,
Herkes uyandı zannediyordum amma,
Derin uykudayız heralde,
Tepkisiz zombiler gibiyiz,
İdrak yolları enfeksiyonu olmuş gibi,
Hani her enfeksiyonun ilacı var da,
İdrak yolları enfeksiyonunun yok gibi !
Beyinler uyuşmuş,
Gelecekten umutsuz,
Bugün ise şüpheli !
Günü kurtardın da,
Ya yarın…
Hiç umulmadık anlarda, umulmadık tepkiler de veriyoruz !
Tanımadığımız insanlara saldırıyor,
Tanımadığımız insanların hayatlarına kastediyor,
Zalimleşiyoruz !
Ya zombiler olduk tepkisiz,
Ya da zalımleştik ansızın şerefsizce…
Uyandırın beni !
Derin derin uyumak istemiyorum …
Uyanmak isterken,
Gerçekler de korkutuyor,
Umudumu kaybetmiştim hükümsüzdü ya,
Hala bulunamadı !
Neredeydi ki?
Hangi derin uykuda,
Hangi rüyanın tam ortasında kaybettim ki umudu mu?
Belki bulunur bir gün…
Umut da parayla dedim ya,
Belki bir piyango çıkar da,
Önce bir bilet almak lazım…
Cebime baktım !
Kaç paraydı kı umut ?
Belki yeterdi kuruşları da toplarsam…
Ya umudum da giderse o bozuk paralarla…
Simit parasıydı,
Dolmuşa verecekti belki de !...
Belki de bebeğin sütüydü…
Umudun da kumarı olur muydu?
Oluyor be kardeşim oluyor…
Umudum belki bir dedin uykunun en güzel rüyasında kalmıştır !
Uyurum belki birazdan…
Umudumu yine bir rüyanın ortasında bulmak hayaliyle…
Gökhan Gökpınar
03.10.2022
Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!