Fark ettirmeden ve hissettirmeden
Öyle ortalarda öyle derinlerde
Kalpler hüzünlü, gökyüzü soluk
sular yorgun, yağmurlar ince
Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor
Geceler ise hep karanlık…
Yazın yıla vedası, sonbaharın yıla vuslatıdır
Ne de olsa her mevsim bir sonrakine veda eder
Hissedilir mevsim boyunca veda
Hüznün bütün koşulları hazırdır
Yazdan kalanlar savrulur sonbaharda
Acıtmadan ve kırmadan…
Yağmurlar yağıyor inceden inceye
Öyle yağıyor ki kaybediyor insan kendini.
Derin bir düşünceye dalıyor okyanus gibi…
İçinden çıkılmayan, sonu gelmeyen düşünceye
Usul usul yağıyor işte
Zararı yok, ziyanı yok
O halde biraz yağmur kimseyi incitmez değil mi?
Hiç değilse yaraları sarar, kalpleri onarır,
toprağı kirlerinden arındırır, yeryüzünü temizler
Peki bir yağmur insan kalbini temizleyebilir mi?
Gücü yeter mi buna?
Asla…Asla bir yağmur kalpleri temizleyemez
Naiftir o incedir, onun kirli kalplerde işi yoktur
Nasıl da yağar damla damla suyun üzerine
Sessizce ve hissettirmeden…
Budur işte yağmur;
Sonbaharın habercisi, yazın yok oluşu
Korkutmasın sizi gök gürültüsü
Nedir ki bir yağmur?
İnsanın teninde acısız yatan bir bıçak mı
yoksa o gizli hüzünlerin hiç anlaşılmaması mı?
Korkmayın yağmurdan
Hiç saf ve temiz olsan bir şeyden korkulur mu?
Sonbahardır yağmur, sonbahardır şiir
sonbahardır kalpler, sonbahardır aşk…
Ağlamalı insan yağmurda
Ne de olsa gözyaşıyla yağmur birbirine karışır
Kimse fark etmez
Belki yüzümüze yağmur gelmiştir
Belki de yüreğimizin gözyaşları…
Anlat sonbahar anlat…
Yüreğimin hüznünü
Hasret denilen duygunun kalbimdeki yükünü anlat
Susma sonbahar…
Yağdır yağmurlarını çisil çisil
Naif olsun kalbiniz
Saf ve temiz olsun
Belki o zaman yağmur kalplere de uğrar
İmkansız olasılık gibi görünse de
ihtimaldir işte uğrayabilir
Yağmur yağıyor…
Bu sefer gökten değil,
yüreğimin boşluğundan ömrümün ıssız toprağına
Öylesine derin öylesine sessiz…
İkbal ERİŞEN
Akdeniz Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!