İnsanoğlu dünyaya, dünyadaki tüm canlılara faydalı olmak için gelir. Bazıları faydalı kitaplar yazarak eseler bırakır, bazıları insanlığın faydalanacağı insanlar yetiştirir, bazıları fabrika kurar, insanlara iş imkânı sunarak aile geçimini sağlamalarına vesile olur. Bazıları yeni keşif ve icatlar yaparak insanlığın yaşamını kolaylaştırır. Bazıları Corona virüse karşı aşılar üreterek insanlığın sağlığını koruyarak faydalı işler yapar.

Bunların içinde en meşakkatlisi ve zor olanı topluma faydalı evlatlar yetiştirmektir.

Adeviye Annemiz meşakkatli yolu seçti ve Ekinci ailesinin evlatlarını hiç ayrım yapmadan topluma ve Ekinci camiasına hizmet için evlatlar yetiştirdi.

Merhum Orhan EKİNCİ ‘nin çok ciddi ve başarılı iş adamı ve sanayici olmasına sevgi ve ciddiyet ile öncülük etti.

Diğer evlatlarına koşulsuz insan sevgisini anlayışıyla bir arada tutmayı başardı. Rahmetli Ali Amca’nın on beş yıl fiziksel (bedensel) hastalığı boyunca hiç bıkmadan usanmadan onun akıl sağlığını koruyarak, yaşama sevinci verdi.

Ekinciler Holding kurucusu Rahmetli Orhan EKİNCİ’nin genç yaşta (45 yaşında) vefat edişini yüreğinde toplayarak, o acının verdiği acı reçeteyi, kendine uygulardı. Aileyi iri ve diri tuttu.

Rahmetli Orhan EKİNCİ’nin vasiyeti olan aile birliğini korumaya ve kollamaya özen gösterdi.

Bu amaca katkı sağlamak için her daim Ceyhan’ın Kurtkulağı köyüne şahsen (bir zati) gelerek, aile mensuplarını orada toplardı, kendi elleri ile hazırladığı; Kurtkulağına has geleneksel yemekler (kömbe, mantı, güveç, köy tavuklu pilav vb. ) hazırlayarak bu vesileyle bir masa etrafında toplamayı sürdürdü.

Yine aynı köyde geleneksel yiyecekler (karakılçık bulgur, biber ve domates salçası vb. ) hazırlayarak her evladının evine tek tek paketletip göndermeyi sürdürdü.

Ali Amca’nın ve Rahmetli Orhan ağabeyimin ölüm yıldönümlerinde, mutlaka Kurtkulağı’nda bulunur ve geleneksel yemekli mevlit okuturdu.

Adeviye Annemiz şu fani dünyada EKİNCİ ailesinin evlatlarına, iyi bir eğitim, saygın bir gelecek, koşulsuz insan sevgisi kazandırma uğruna çok cefa ve mücadele verdi. Bunu en iyi “O” bilirdi.

Bu uğurda, zaman zaman reaksiyon ve aksiyon davranışlarla kırılmalara ve üzülmelere maruz kalınsa da, her iki tarafa ortak yolu telkin ederek, huzur ve birlikteliği tekrar teshis edilebilmekteydi.

Adeviye anne az ve öz konuşan, çokça dinleyen, büyük anneydi.

 

BİR HATIRA

Adeviye Anne Kurkulağına gelmişti, Müslüm EKİNCİ Abi’nin çiftliğinde ıspanaklı börek yaptırmış ve beni aradı:

“Oğlum İRECEP neredesin?” dedi.

Ben de, fabrikadayım dedim.

“Oğlum senin çok sevdiğin ıspanaklı börek yaptırdım, seni bekliyoruz. Hadi gel, birlikte yiyelim” dedi.

Ben de arabaya bindim ve doğruca köye gittim.

Adeviye Anne ve Müslüm EKİNCİ’yle birlikte yemek yedik. Yemek sonrası birlikte fotoğraf çekilmemizi istedi. Fotoğraf çekildik, uzunca sohbetler ettik.

Adeviye Anne benim en acı günümde, başta kendisi olmak üzere, tüm evlatları ve damatları ile her daim yanımda bulunup, acımı dindiren, bana sabır ve tahammülü telkin ederek beni hayata bağlayan yegâne insandır. Onu sevenler, Kurtkulağı meydanlarına sığmazken, sevgisi küçücük kalbimize sığdı.

Cennet senin bıraktığın değerlerde (eserlerde) gizlidir.

Ölüm beden için sonsuzlukken, ruha için ise yeniden doğuştur.

Himalayalar (Adeviye Anne) olmasaydı, Everest Tepesi (bizler) dünyanın en yüce dağı olabilir miydi?

Anne hangi meziyetle şöhret olmuşsa, çocuklarda “O” meziyete meyleder.

Ölüm, ölen için sevinç (Yaradan’a kavuşma), kalanlar için ağıt (yeri doldurulamaz) olmalı….

Erdemli insan toplumsal sorunlara (özellikle aile ve çevresine ) duyarlı olan ve kendi payına düşene faydalı olan insandır.

Her insanın, her ailenin değer yargıları, gurur duyguları, sosyal ahlaki değerleri, hatta olaylara karşı reaksiyonları farklılık gösterebilir.

Adeviye Anne ve EKİNCİ Ailesi çocukları mükemmelliği, adaleti, dürüstlüğü kendilerine ilke edinmiş çocuklarına ve çevresindekilere (çalışanlarına) bu ilkeyi benimsetmiş, bunu bir yaşam felsefesine dönüştürmüştür.