Sanki her engelli birey, engelli çalıştırma zorunluluğu olduğu için çok kolay iş bulabilirmiş gibi algılanıyor. Durum bundan çok farklı.

 

  Ülkenin %12,7'si yani 10 milyon gibi bir nüfusu engelliyken bunların sadece %8'i istihdam edilmiş durumda. En iyimser haliyle %42'sinin belirli sebeplerle istihdam edilemeyecek durumda olduğunu düşünecek olursak %50 gibi çok yüksek bir oranla karşılaşıyoruz.

Bu yüksek oranlara bakıldığı zaman engelli bireylerin topluma kazandırılması ve istihdamların sağlanman için gerekli iş olanaklarının artırılması gerektiği karşımıza çıkıyor.

Asgari %3 olan engelli çalıştırma zorunluluğu en az %6'ya çıkarılmalıdır ve devlet tarafından engelli personel çalıştırma teşvik edilmelidir.

Devlet, engelli personel alırken, engelli bireyleri mezuniyetlerine uygun şekilde uygun kadrolara istihdamını sağlamalı ve geri kalmış ülkelerde bile artık tedavülden kaldırılan hizmetli kadrosunda hiçbir engelliyi kesinlikle istihdam etmemelidir. Engelliden hizmetli olmaz!

 

İşkur, Kosgeb ve diğer devlet desteklerinin oranı en az 4 kat arttırılmalı, kriterler düzenlenmeli ve desteğin tamamının devlet tarafından karşılanması sağlanmalıdır. Aksi taktirde %50 gibi çok büyük bir oranı düşürmemiz pek mümkün olmaz.

 

Engelli bireyler topluma kazandırılmak isteniyorsa, istihdamları zaruridir. Engelli girişimciler daha çok desteklenmeli ve çalışmaya teşvik edilmelidir.

 

  İşsiz 5 milyon engelli birey istihdama kazandırılırsa devlet için çok büyük bir iş gücü olacaktır. Kişi başına düşen milli gelirimiz ve gelişmişlik düzeyimizde ciddi ilerleme kaydedilecektir. Bu bağlamda baktığımızda engelli istihdamının çok önemli olduğunu, göz ardı edilmemesi ve biran önce çözüme kavuşturulması gerektiğini görmekteyiz.

Engelli girişimci, engelli çalışan, engelli çalıştıran iş yeri her zaman, her anlamda desteklenmelidir.

 

ENGELLİ OLMAK ÜRETİME ENGEL DEĞİLDİR, YETER Kİ FIRSAT VERİLSİN!