İste kurulmadan önceydi, herkes hep bir ağızdan aynı şeyi söylüyordu “Üniversite bir kentin kaderini değiştirir!”

Üniversite şöyledir, böyledir diye nutuklar atılıyordu!

Mustafa Kemal Üniversitesi yönetimi, 2000’li yılların başında İskenderun’daki fakülteleri Antakya’ya taşıma kararı verdiğinde kıyametler kopmuştu!

Vermeyiz, alamazsınız diye kavgalar çıkmıştı

Üniversitemiz oldu da ne oldu?

Sahip çıkmıyoruz!

Tam da tercih döneminde özel ve vakıf üniversiteleri bangır bangır reklam yapıyor!

Bir çok il, valisi, büyükşehir belediye başkanı, ilçe belediye başkanları ve sivil toplum kuruluşlarıyla kentlerine öğrenci çekmek için uğraşıyorlar…

Öğrencileri kentin cazibesine çekmek için verilen mücadelede, İskenderun lobisi sınıfta kaldı!

Sahi lobi dedim de, böyle bir lobi yoktu değil mi!

Bir şeyi elde edene kadar çok istiyoruz, sahip olduktan sonra unutuyoruz!

İnsanoğlu böyle işte!

Halbuki üniversitemiz öğrencilerin ilk sıralarda tercih ettiği üniversiteler arasına girerse, Türkiye’nin önde gelen şehirlerinden birisi olacağız!

Hatayspor’un süper lige çıkması için verdiğimiz mücadele, harcadığımız paranın yüzde 1’ini eğitim için harcasak, İste’yi MKÜ’yü gençlerin tercih etmesi için kampanya yürütsek nasıl olurdu?

Eğitimde de süper ligde olsak fena mı olur?

Hatay’da 2 üniversite var, toplam öğrenci sayımız bir çok ildeki üniversitelerdeki öğrenci sayısının altında!

Halbuki iş garantili bir çok fakülteye sahibiz.

Bir öğrencinin üniversite şehrinde isteyebileceği her türlü imkan da mevcut!

Deniz,. Kum ve güneş Arsuz’da!

Yamaç paraşütü İskenderun, Arsuz ve Samandağ’da!

Gastronomi Hatay’ın her noktasında!

Eğlence mekanları ise bol bol!

Öğrencilerin özgürlük alanları ise neredeyse sınırsız!

Huzur ve güven ortamına gelince, memleketimin her insanı üniversite okuyan bacısını, kardeşini korur kollar, yardımcı olur…

Metropollerde komşun sana yemek yapıp vermez de, İskenderun’da bunu en iyi bizim insanımız yapar!

Üniversite öğrencisi komşusu olan aileler, her ne varsa sofrasında evladıyla paylaşır gibi eliyle götürür sofrasına koyar, anne sıcaklığını, baba şefkatini unutturmaz!

Bir üniversite öğrencisi başka ne İste’rki?

O zaman ne yapıyoruz?

Memleketimin tüm dinamikleri, lafta değil özde bir duruş ortaya koymalı ve üniversitesine sahip çıkmalı!!!