Korkularını, kalbinin en kırılgan noktada saklar insan. Sevgiliye gösterilen özenle besler büyütür onları. Öyle sadıktır ki korkularına; kimseyle paylaşmak istemez, kimse bilsin istemez onlardan bir an olsun ayrılmak aklının ucuna bile gelmez. Korkular, sarmaşık gibi sarar ruhunun etrafını gece gibi kapkara bir örtüyle. Aslında insanları tanımak istiyorsanız korkularının ne olduğunu sorun. Korkular insanın kalbine giden yoldaki işaretlerdir. Size, kiminle dans ettiğinizi öğretirler.

 

Hayatımızın her alanında korku hüküm sürüyor. Uyanır uyanmaz gerek insanlar, gerek sosyal medyanın ilk işi korkuyu yüreğimize salmak oluyor. Yıkayacağımız çamaşır bulaşıktan tutun da giyeceğimiz elbiseye, yediğimiz yemeğe, kullanacağımız parfüme göre bile standartlar çerçevesinde hareket etmeliyiz. Yoksa ya erken ölürüz, ya hastalanırız ya da sürekli para harcamak zorunda kalırız. Günümüzde ise sonsuz rahmet kaynağı olan Allah’ı sevdirmek yerine durmadan onunla korkutarak imana getirmeye çalışanlar var. Anlayacağınız korku iliklerimize kadar işlemekle birlikte onun sayesinde sindirilebilir, kandırılabilir ve yıldırılabilir hale geldik. Hal böyle olunca korku imparatorluğunun uysal bireyleri olmaktan başka şansımız kalmıyor ve korkunun büyüsüne kapılıp bize emrettiği şekilde davranıyoruz.

 

İnsanları korkuyla terbiye etmek en etkili ikna yöntemlerinin başında geliyor. Şöyle ki şu an sevmediğiniz birinin boğazını sıkmaktan sizi alıkoyan durum ömür boyu hapis yatma korkunuz olabilir. Ya da sevmediğiniz insanlara katlanmanız, onlardan gelen menfaati kaybetme korkunuz yüzünden devam ediyor. Kötü giden ilişkinize rağmen sevgilinizden, ayrılamamanızın sebebi de yaşayacağınızı sandığınız acı çekme korkusundan başka bir şey değil. Kimi yerde bizi hayatta tutan korkularımız, kimi zaman yaşam kalitemizi derinden sarsıyor. Çünkü korku karşılaşacağımız olası tehlikelere karşı bizleri önlem almaya zorlamaktadır. Bu açıdan bakıldığında korkularımız koruma kalkanı vazifesini görerek bizleri tedbir almaya itmektedir. Fakat korkularımızı kontrol edemeyip onların esiri olursak işte o zaman ruhsal bunalım çanları çalmaya başlamış demektir sizin için.

 

Her şeyi kararında yaşamak en iyisidir derler. Korkuya dair Sri Ravi Shankar ‘Ölüm korkusu yaşamı devam ettirir; hata yapma korkusu doğruyu korur, hastalık korkusu hijyen sağlar, ıstırap korkusu bizi hakkani kılar’ demiş. Yani korkusunu duyduğunuz her ne varsa sizi onun zıddını korumaya iter.

 

Yalnız değilsiniz. Hayatta herkesin korkuları vardır. Fakat korkularınızla nasıl yaşamak istediğiniz tamamen sizin iradenize kalmış bir durum. Korku öyle menem bir şeydir ki zihninizi kilitler, sizi resmen dondurarak yaşamın zindanlarında çürümeye terk eder. O yüzden cesur olmak ve korkularımızla her ne pahasına olursa olsun yüzleşme kararlılığını göstermeliyiz. Unutmayın yarınları hak edenler bugün korkularını yenenlerin olacaktır.

 

Dünya sahnesinden nice önemli şahsiyetler geldi geçti. Hepsinin ortak özellikleri sahip oldukları cesaretti. Onları gözümüzde büyüten, korkularına rağmen cesaret kartını seçmeleri ve devam etmek istemeleridir. Nietzche; ‘Korkarak yaşıyorsan sadece hayatı seyredersin demiş. Karar verin hayatınızın figüranı mı olmak hoşunuza gider yoksa yönetmeni mi? Korkak insanlar yalan söylemeyi seven insanlardır. Çünkü kendi korkaklıklarını yalanlarla örteceklerini sanıyor zavallılar. Korkaklıkta derece yapacak kadar iyi olanların en usta yalancı olduklarını söylesek yanlış olmaz sanırım.

 

Unutmayın içi korkuyla dolu bir korkuluk olarak yaşamayı seçerseniz en fazla kendinizi korkutmuş olursunuz. Bu da kimsenin işine yaramaz sanırım. Korkularınız yüzünden acı çekmeyi bırakın.Asıl marifet korkuya rağmen ilerleme isteğidir. Biz buna cesaret diyoruz. İllaki bir şeyden korkmak istiyorsanız Franklin Roosevelt’e kulak verin öyleyse; Korkulacak tek şey korkunun kendisidir. Korkusuz günler efendim. Kalın sağlıcakla…