Mutsuzluktan beslenir bazılarımız, güne uyandığında güneşin güzelliğini göremez, yağmur yağdığında toprak kokusunu ve o kokunun yaratmış olduğu doğanın büyülü güzelliğini hissedemez. Müziğin melodisindeki tınıyı, ne anlatmak istediğini anlayamaz. Ya paraya odaklanır ya da işe güce... Hep mi şikayet eder, hep mi yorgun, mutsuz ve umutsuzlukla hayatına devam eder.... SIKILMAZ MI RUHU, SIKIŞMIŞ BEDENİNE? Halbuki bir gün hayatının sona ereceğini bilse, bu anı bir daha yaşayamayacağını... Keşkelerin içinde boğulurken; yaşamının bir kum tanesi gibi avuçlarında tutmanın imkansız olduğunu bir anlasa... KENDİNİZE '' SENİ NE MUTLU EDER?'' diye sordunuz mu? Kim ne der, kim ne düşünür demeden yaşayabildiniz mİ? Mutluluk; bir çocuğun gözlerindeki ışıktır... Sıcacık bir dokunuştur, sevgi dolu bir kalbin samimiyeti ile yapılan sohbettir. Çikolata yerken ağzınızda bıraktığı o muazzam tattır mutluluk... Gökyüzündeki kuşun kanatlarını çırparken gökyüzün göğün maviyle buluşmasıdır, Çimlere yalınayak bastığında hissettirdiği hazdır mutluluk. Ne para ne de iş yaşamınızda saklı. Mutluluk sizin göremediğiniz çok basit şeylerde gizlidir., Sevgiye ve ilgiye ihtiyacı olan birine içten bir gülümseme ile yaklaşıp ''merhaba'' dediniz mi? Belki çok basit ama o kişinin kendisini nasıl hissedebileceğini hayal etseniz.. Mutlu olmak o kadar kolayken, mutsuz olmak zor be arkadaş! Kalkacaksın sızlanacaksın, ağlayacaksın, şikayet edeceksin yetmeyecek bir de kavga edeceksin. Off be içim karardı... Oysa ki; yapacağınız içten bir gülümseme ile hayata devam etmek...       

       Bir zamanlar zengin ama mutsuz bir kral varmış. Mutlu olmak için ne kadar uğraşsa da mutlu olamıyormuş. Ülkenin en bilge kişisini huzuruna çağırtıp nasıl mutlu olabilirim diye sormuş. Bilge: – Kralım, mutsuzluktan kurtulmak istiyorsanız; mutlu bir adam bulup onun gömleğini giymeniz gerekir. Kral adamlarına emir vermiş; bu mutlu adamı bulun diye, ülkede aranmadık yer bırakmamışlar. Fakat mutlu birine rastlayamamışlar. Kimileri eşinden, kimileri yoksulluktan, kimileri de hayırsız çocuğundan yakınıyormuş. En sonunda çaresizlik içinde saraya dönüş yolunda, kırık dökük bir evin önünden geçerken içeriden birinin şöyle dua ettiğini duymuşlar: – Tanrım, sana şükürler olsun. Sağlığım yerinde, karnım bugün de doydu, bugüne kadar rızkımı eksik etmedin. Ben mutlu olmayayım da kim mutlu olsun? Sonunda mutlu birini bulduk diye kralın adamları hemen evin içine dalmışlar. Adamın gömleğini alıp krala götürelim diye düşünmüşler. Fakat içeri girince bir de ne görsünler, adamın sırtında bir gömlek bile yokmuş.   

MUTLULUKLA VE SEVGİYLE  

   17 11 2015                                                        

GAMZE KELEŞ

Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!