Acı Ama Gerçek; Toplantıdayım (!)
Offff Yaaaaaaa.şu anda toplantıdayım!!!
Son zamanlarda Eski günleri ve eski insanları çok arar oldum.
Şöyle düşünüyorum da dünyanın işi hiç bitmiyor.
Bugüne kadar, gelip geçenler de bitiremedi.
Peki, biz niye bu kadar çok kendimizi dünya işlerine veriyoruz.
Çalışmak insanın varlığıdır zaten.
Ben çalışmaktan bahsetmiyorum.
Bakın size bu günlerde yaşadığımız muhabbetlerden örnek vereyim biraz.
Ben Anne ile oğlu arasında yaşan diyaloğu sizlere aktarayım. Ama siz istediğinizi bunların yerine koyabilirsiniz.
Evladım Seni Çok özledim. Nerelerdesin?
Anne Çok İşim var.
Evladım seni arıyorum ama ulaşamıyorum.
Anne Toplantılarım var.
Evladım bugün seni yemeğe bekliyoruz.
Anne Arkadaşlarla daha önceden yaptığımız program var.
Evladım Bir sesini duyayım dedim.
Annecim Şimdi kapatmak zorundayım, Ben seni ararım.
Evladım seni ne zaman göreceğiz.
Anne çok işim var bir ara uğrarım.
Evladım dün gece rüyama girdin iyimisin.
İyiyim anne iyiyim şimdi araba kullanıyorum. Seni sonra ararım.
Evladım seni ne zaman arasam işin var, yoğunsun, seni çok özledim, ne zaman göreceğim.
Offff Anne Yaaaaaaaa
Bir zaman sonra ise annesi aklına gelir. Annesine telefon açar.
Annesini aradığı telefona bir başka komşusu cevap verir. Çocuk, Babamla görüşeceğim, çok işim var gelemeyeceğimi söyleyecektim. Der…
Annesinin Komşusu ise Evlat Annen Dün gece hayatını kaybetti, son sözleri de evladım şimdi iş toplantısındadır. Onu rahatsız etmeyin.
Beni siz toprağa verin dedi. Der komşusu.
Uzun lafın kısası herkese hayırlı evlat ve aile versin. Gerçekten şu anda gittiğimiz yol bu anlattığım yol. Kimse büyüklerine karşı saygılı değil. Ailelerine gerekli değerler verilmiyor.